Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014

Το μυστήριο του χρόνου


Ο χρόνος κουβαλάει ένα μυστήριο: από τη μια μας διαβρώνει και από την άλλη μας δίνει την ευκαιρία για το καινούριο. Έτσι, μέσα σ’ αυτόν, εμείς οικοδομούμε και αυτός διαβρώνει. Φέτος λοιπόν, ας οικοδομήσουμε περισσότερο σε αυτό που κάνει τα πάντα καινούρια: στην αγάπη. Αυτή είναι άυλη και δεν μπορεί να τη διαβρώσει!
Καλή χρονιά με αγάπη και ειρήνη σε όλους και όλες!
Χρήστος Γκουνέλας

Κυριακή 21 Δεκεμβρίου 2014

Ο θάνατος του Νεογέννητου


Του Χρήστου Γκουνέλα
θεολόγου,

Ποτέ δεν αγκαλιάστηκε ο θάνατος τόσο από τη ζωή όσο με τη γέννηση του Θεανθρώπου. Οσμή θανάτου είχε η ανθρώπινη ζωή, όταν γεννήθηκε ο Χριστός και την ίδια οσμή πήρε και ο Χριστός με τη γέννησή Του.
Με πολλή σοφία ο αγιογράφος εικονίζει το Νεογέννητο ήδη μέσα σε νεκρική λάρνακα, προεικόνιση του Σταυρικού θανάτου που αναμένει το Θείο Βρέφος. Η ζωή Του μάλιστα κινδυνεύει από την πρώτη μέρα. Ένα Βρέφος που γεννιέται αθόρυβα και ταπεινά, καθίσταται «επικίνδυνο» για τους ηγέτες του κόσμου τούτου.
Από τότε μέχρι και σήμερα γεννιέται κάθε Χριστούγεννα, κάθε μέρα, μέσα μας και έξω μας, ξανά και ξανά το ίδιο Θείο Βρέφος. Γεννιέται συνεχώς, γιατί συνεχώς πεθαίνει και ανασταίνεται.


Το εμπόριο της Γιορτής (όσο έχει απομείνει λόγω οικονομικής κρίσης), ο Santa Claus, το…χαμένο – στις σύγχρονες μέρες - νόημα  των Χριστουγέννων θα απασχολήσει και πάλι τους πιο…βαθυστόχαστους.
Από την άλλη, οι πιο…ανάλαφροι και…έχοντες θα διάγουν τις ημέρες αυτές με ξεκούραση ή διασκεδάζοντας, άντε και λίγο εκκλησία - έτσι για το καλό. Εκτός από αυτούς που, σύμφωνα με τις στατιστικές, ζούνε  κάτω από το όριο της φτώχειας και για άλλη μια φορά, τα Χριστούγεννα γι’ αυτούς θα είναι δύσκολα. Η… σκέψη πολλών από μας όμως θα είναι κοντά τους, ίσως και με λίγο κρέας και ένα…πακέτο μακαρόνια.
Άλλωστε, υπάρχουν και πλούσιοι που θα οργανώσουν Χριστουγεννιάτικα φιλανθρωπικά gala για την ενίσχυση των αναξιοπαθούντων.
Τι περίεργη τελικά και τραγική μοιάζει αυτή η γιορτή των Χριστουγέννων! Το Νεογέννητο να θανατώνεται τη στιγμή που γεννιέται, ίσως και πριν ακόμη καλά καλά γεννηθεί.
Και το μυστήριο συνεχίζεται: Δεν ενοχλείται από το θάνατό Του. Ίσα – ίσα εκουσίως τον υπομένει. Χαίρεται με το θάνατό Του, γιατί μ’ αυτόν θα πατήσει το θάνατο του κόσμου - «θανάτω θάνατον πατήσας» - και θα αναστηθεί ήσυχα στις ταπεινές ψυχές κρυφά, χωρίς λαμπιόνια και θόρυβο, έτσι όπως γεννήθηκε.

Τετάρτη 8 Οκτωβρίου 2014

ΠΕΡΙ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ



Του Ελευθερίου Βάσσου
Θεολόγου - Φιλολόγου

Για τη μετάφραση ή μή του ευαγγελίου,χωρίζει χαώδης απόσταση δύο κόσμους, δύο παράλληλα σύμπαντα, ασύμπτωτα εντελώς μεταξύ τους. 
Ο ένας κόσμος - μεστός κενότητας, αλλοτρίωσης, φθαρτότητας - ταλαιπωρεί πλήθος πιστών και δημιουργεί γενιές απίστων. Με προφανή ανασφάλεια αγκυλώνει κάθε προσπάθεια αγωνίας για τον πραγματικό σημερινό άνθρωπο. Έτσι προσλαμβάνεται η λατρευτική γλώσσα με κορανική απολυτότητα και τα εκκλησιαστικά μυστήρια ως μαγικές τελετές. Οι εκκλησιολογικές παρεκτροπές των παρενοριακών συναθροίσεων θεωρούνται προπύργιο χριστιανικής καθοδήγησης. Το «κουκούλι» από δηλωτικό αποταγής του κόσμου κατάντησε επιδεικτικό ιερατικής ανωτερότητας. Παραμορφώνεται η Θεία Κοινωνία από δώρο του Αναστημένου σε βραβείο ατομικής προσπάθειας. Η εν Χριστώ αγάπη ευτελίζεται από οντολογικό γεγονός σε ηθικό επίτευγμα. Εκφυλίζεται η αρετή από εκχείλιση θείας χάριτος σε καθωσπρεπισμό. Μετατρέπεται η αμαρτία από αδυναμία ελλειπτικής αγάπης σε αγχωτική ενοχή. Εκπίπτει η εντολή από ελεύθερο τόπο συνάντησης με τον Θεό σε νομική διάταξη. Μεταποιείται η υπακοή από μυστήριο αγαπητικής αμοιβαιότητας σε στρατιωτική πειθαρχία. Δηλητηριάζεται η ζωντανή πίστη με νεκρή ιδεολογία (βλέπε ενδεικτικά τις ιεροσυλίες και βαναυσότητες για πολλά έτη κατά του σημερινού επισκόπου μας). Διαστρέφεται η εν Χριστώ ελευθερία από θυσία αγάπης σε αναγκαίο κακό, με συνέπεια την εύκολη πολλές φορές καταπάτησή της (όπως πρόσφατα έκανε διαδικτυακά η ένωση θεολόγων Λάρισας στα θεολογικά κείμενα συναδέλφου). 
Ευτυχώς, υπάρχει και ο άλλος, ο έτερος κόσμος. Πλημμυρίζει νόημα για τη ζωή που νικά το θάνατο. Μπαίνει στον πόνο, στην κούραση, στην αδυναμία του σημερινού ανθρώπου. Λαχταρά να ανακουφίσει, να ξεκουράσει, να συγχωρήσει· γι’ αυτό ξεβολεύεται και ρισκάρει. Εγκαταλείπει τα ενενήντα εννέα πρόβατα, για να βρει με κάθε κόστος το ένα που χάθηκε. Στην Εκκλησία μεταμορφώνεται η όποια κτιστή γλώσσα και η χάρη των Μυστηρίων παρέχεται ανάλογα με την προαίρεση, αυτήν την άπειρη ανθρώπινη ελευθερία. Αυτός ο άλλος, ο έτερος κόσμος αναζητά τρόπους και μέσα να κάνει θελκτικό τον Χριστό ως ένα υπέροχο Ον που μας αγαπά πριν ακόμα υπάρξουμε και θέλει να φτιάξει τη ζωή μας. Είναι ο τρυφερά Ερχόμενος για τον καθένα μας. Τον αποτυπώνει ο νομπελίστας Οδ. Ελύτης: «Πνεύμα που για να το ειδεχθείς πρέπει να κάνεις άλμα πάνω από τη συγκίνηση. Και να ’χεις την ψυχή σου στα δάχτυλα, στα μάτια, στα ρουθούνια, στα χείλη. Από ’κει μιλάει ο κόσμος. Από ’κει βρίσκεις την ιδιωτική σου οδό. Πιο καλά θάλλουν τα λουλούδια στον Επιτάφιο. Μυρίζει έρωτα η εκκλησία. Η ζωή μένει και δεν τελειώνει. Εδώ».

Ε. Β.

Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Ως πότε θα βάλλουν κατά του τόπου μας;


Πέρασαν πάνω από σαράντα χρόνια από τότε που εγκαταστάθηκε το Πεδίο Βολής της Αεροπορίας σε εκτάσεις της Κρανιάς Ελασσόνας.Επρόκειτο για εύφορες εκτάσεις που θα μπορούσαν να αποδώσουν στην τοπική οικονομία, και οι οποίες τώρα έχουν μετατραπεί σε κρανίου τόπο, κληρονομιά για τις επερχόμενες γενεές.
 Το χωριό μας, η Κρανιά, αλλά και όλη η γύρω περιοχή σε απόσταση μιας μεγάλης ακτίνας, έχει πληρώσει αυτή την εγκατάσταση του Πεδίου Βολής και την πληρώνει καθημερινά σε πολλά επίπεδα. Η υποβάθμιση του περιβάλλοντος και η μόλυνσή του είναι ίσως μη αναστρέψιμη μετά από τόσα χρόνια ενεργούς χρήσης του Πεδίου Βολής Κρανέας. Η διαχρονική υποβάθμιση του περιβάλλοντος συντελείται μάλιστα σε μια ευρεία περιοχή όπου ο πρωτογενής τομέας παραγωγής είναι ακόμη ακμαίος.  Εξίσου σημαντικό βέβαια, είναι το γεγονός ότι η εγκατάσταση του συγκεκριμένου Πεδίου Βολής έχει κοστίσει ήδη σε ζωές αθώων πολιτών. Πόσες φορές κινδύνευσε να βομβαρδιστεί κατά λάθος κατοικημένη περιοχή; Θυμίζουμε  για παράδειγμα το ατύχημα με τη βόμβα που έπεσε στην άκρη του χωριού της Κρανιάς, στις αρχές της δεκαετίας του '80. Πόσες φορές όλα αυτά τα χρόνια, οι Κρανιώτες και οι κάτοικοι των γύρω περιοχών (επηρεάζονται οι κάτοικοι τεσσάρων νομών: Λάρισας, Τρικάλων, Γρεβενών και Κοζάνης) ένιωσαν ότι ζούνε στην πρώτη γραμμή εμπόλεμης ζώνης με τα αεροπλάνα να πετούν κυριολεκτικά πάνω από τα κεφάλια τους και να...βρυχώνται εκκωφαντικά;
Κάποιες προσπάθειες - όχι μικρές - που έγιναν από μεριάς των κατοίκων της Κρανιάς πριν είκοσι και πλέον χρόνια δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, αφού όχι μόνο δεν απομακρύνθηκε το Πεδίο Βολής,

Κυριακή 11 Μαΐου 2014

Πώς θα ψηφίσου στς εικλουγές



 Κάθουμαν σήμιρα στ’ Μπαλουϊάν στου παγκάκ, κι αγνάντιυα του χουριό, τν Κρανιά ρα. Ιέστριβα του μουστάκ κι σκιέφτουμαν πώς θα ψηφίσου στς ιπιρχόμινις εικλουγές!
Ήρθαν πάλι οι εικλουγές σκέφτουμαν, κι μακάρ να μπουρούσα να τσ ψηφίσου όλ' κι μι τα δυο τα χέρια
Πουλοί οι υπουψήφιοι, κι ικανότατοι! Ξιχουρίζου απ’ όλνους του Γιάν’ τς Μίτσινας, κι του Μίτσιου τς Γιάννινας! Η Γιάντς καλό πιδί κι προυκουμένο, κι ιυτυχώς του Πασοκ από νουρίς ικτίμισι τα προυσόντα τ’ κι τουν διόρσι. Ιέχ καλή θέσ’, αλλά δεν τουν φτάν, θέλ’ να προυσφέρ’ πιρισσότιρα στουν κόσμου. Του Πασοκ τουν έμαθι να προυσφέρ’!
Η Μίτσιους πάλι είνι γιμάτους προυσφουρά στου συνάνθρουπου. Τουν θιμούμι τότι τη δικαϊτία του ’80, που κουλούσι αφίσις του Αβέρουφ κι τ’ Μητσουτάκ σ’ ολις τς κουλόνις τς Κρανιάς. Τι πατριουτικό ρίγους είχα νιώσ’ τότι… Αμ, όταν ήρθη η Μητσουτάκς κι μας χαρακτήρσι, τν Κρανιά ρα, Κάστρου τς Διξιάς, σαν να μι πέρασι ηλικτρικό ρεύμα στου κουρμί…Κλάπ, κλάπ, κλάπ, τα χέρια οι Κρανιώτες απου κάτ’…Τι μνήμις ρε πιδιά! Η Μίτσιους σ’ όλα αυτά πρώτους! Ιυτυχώς δεν πήγι χαμένους κι αναγνουρίσκι κι απ’ αυτόν η προυσφουρά! Τουν τακτουποίησι η Νέα Δημουκρατία. Θέλ’ όμους κι άλλου να προυσφέρ’ γι’ αυτή τ’ καημέν’ τν Κρανιά! Τι να προυλάβινι να έφκιανι κι αυτός η Φαρμάκς ή η Σουφλιάς!
Ιέχου δίλημμα αγαπητοί συμπατριώτις, κι θέλου να μη βουηθίστι ποιόν να ψηφίσου απ’ τς δυο! Είνι καλά πιδιά, κι οι χώροι απ’ όπ’ προυέρχουντι συγκυβιρνούν!
Είνι κι άλλ’ υπουψήφιοι, δε λέου! Όλ’ καλοί…θέλν’ πρώτα να προυσφέρν’ στ’ κοινουνία, κι μιτά στουν ιαυτό τς.
Ίδα κάποιοι απ’ αυτούς πήραν κι τν εικόνα τς Παναγίας απ’ τ’ Κόκα απ’ τουν Αι Γιάνν ως τουν Αι Δημήτρη, για να τς βουηθήσι. Κι ιέχ’ βουθήσ’ η Παναγία πολλούς! Αφού να φανταστίτι, υπάρχν’ άνθρουπ’, που άλλ’ δλεια δεν έφκιασαν! Ιπάγγιλμα πουλιτικοί…Προυκουμέν’…!!!
Δεν ξέρου ποιόν θα ψηφίσου. Δίλημμα μιγάλου!
Στς προυγούμινις ικλουγές

Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Εκούσια Ανάσταση


του Χρήστου Γκουνέλα,
θεολόγου

Μια σταύρωση είναι η ζωή του κάθε ανθρώπου από τότε που γεννιέται μέχρι να φύγει από αυτόν τον κόσμο. Η εκούσια σταύρωση όμως, είναι αυτή που οδηγεί στην Ανάσταση.
Ποιός καλότυχος θα μπορέσει να ζήσει  αυτό το μυστήριο της Σταύρωσης και της Ανάστασης;
Ποιός θα είναι αυτός που θα ζήσει ξένος και ελεύθερος;
Αυτός που δεν θα χαρεί με το «ωσαννά», και δε θα δειλιάσει στο «σταυρωθήτω»;
Γίνε ο άρχοντας της ζωής λοιπόν, φορώντας για στέμμα σου ακάνθινο στεφάνι και πάρε για νικητήρια τους λύθρους από το αίμα του μετώπου σου.
Φόρα και πορφύρα και κράτα και ράβδο στο χέρι σαν αληθινός αφέντης, και όταν σε περιπαίζουν μην πάρεις το βλέμμα σου  από πάνω τους.
Το ίδιο έκανε και Εκείνος! Ίδιος είναι ο δρόμος προς το Γολγοθά, βαρύ το ξύλο του σταυρού που μπορεί να σε γονατίσει! Μη λυγίσεις, και χάσεις το σταυρό σου, θα έρθει το χέρι του Κυρηναίου να σε ξαλαφρώσει στην πορεία.
Και σαν ανέβεις στο σταυρό, συγχώρησέ τους από κει ψηλά, όταν σου βάζουν βαθιά τα καρφιά. Δεν το κάνουν από κακία. Δεν ξέρουν τι κάνουν! Ζήτα νερό, δωσ’ τους μια ευκαιρία για να τους συναντήσεις στον Παράδεισο. Και αν σου προσφέρουν ξύδι να γευθείς, τότε είναι η Ανάστασή σου!
Δε χρειάζεται να δεις την Ανάσταση για να πιστέψεις, τη ζεις ήδη, όταν με τον εκούσιο θάνατό σου, πατήσεις τον θάνατο!
Τα σημάδια των καρφιών στο αναστημένο σου σώμα, ενθυμήσεις του σταυρού που σε ανέστησε!

Καλή Ανάσταση!

Πέμπτη 27 Μαρτίου 2014

Η πασαρέλα των... υποψηφίων



Το είδαμε κατά κόρον, σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις μέχρι τώρα (βουλευτικές, δημοτικές, περιφερειακές, ευρωεκλογές).
Μεγάλη πλειονότητα των υποψηφίων, ακόμη και σε τοπικά συμβούλια, να χρησιμοποιούν όρους life style για να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του πολίτη με σκοπό την υφαρπαγή της ψήφου.
Δυστυχώς, το φαινόμενο αυτό το βλέπουμε ήδη έντονα, δυο μήνες περίπου πριν τις εκλογές του Μαΐου.
Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι:  Με έκπληξη και λύπη είδαμε ήδη φωτογραφίες υποψηφίων με...μακιγιαρισμένα πρόσωπα, με λιγότερες άσπρες τρίχες (προϊόντα φωτομοντάζ ή κομμωτριών), να έχουν το σακάκι ανέμελα ριγμένο στους ώμους τους, ή να κάθονται σε... καρέκλα και να τακτοποιούν τα...μανικετόκουμπά τους. Ακόμα πιο λυπηρό είναι το γεγονός όταν πρόκειται για νέους σε ηλικία ανθρώπους - άνδρες και γυναίκες - και νέους στην ενασχόλησή τους με την πολιτική.
Μα, θα πει κάποιος, από αυτό κρίνουμε αρνητικά τους υποψηφίους; Όχι βέβαια, απαντάμε. Αλλά πιστεύουμε ότι, ο υποψήφιος που ζητά την ψήφο των συμπολιτών του, κρίνεται από το λόγο του, την πράξη του, και πάνω απ' όλα την εντιμότητά του, η οποία όμως πάει...περίπατο, όταν με φτιασίδια προσπαθούν να φανούν ελκυστικοί στα μάτια των ψηφοφόρων.
Και επειδή πλησιάζει και το...Πάσχα και για τους υποψηφίους θα είναι δύσκολα, γιατί θα έχουν στο μυαλό τους το σταυρό, φυσικά όχι του Χριστού, αλλά τον...δικό τους σταυρό, θα τους δούμε και πάλι να κάνουν...πασαρέλα και στις εκκλησίες για την άγρευση των σταυρών μην έχοντας ούτε ιερό ούτε όσιο. Το βλέπω και στο χωριό μου, σε μια μικρή κοινωνία! Ναι! Όταν ξαφνικά

Δευτέρα 24 Μαρτίου 2014

Η διαχρονικότητα των μηνυμάτων του '21



Πόσο διαχρονικά αναδεικνύονται σήμερα τα μηνύματα του '21!
Σήμερα, σε μια εποχή, που οι ιδεολογίες ("δεξιές", "αριστερές", "κεντρώες") διαψεύσθηκαν παταγωδώς από την ίδια την ιστορία. Σήμερα, που  η λέξη πολιτική κατάντησε να είναι συνώνυμο της απατεωνιάς ένεκα των πολιτικάντιδων. Σήμερα, που η δημοκρατία είναι μόνο κατ' επίφαση και καθημερινά κατακρεουργείται. Και το χειρότερο όλων των παραπάνω, είναι ότι όλα αυτά και άλλα πολλά, αποτελούν κοινό μυστικό...

Χ.Γ.