Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

Η Παραβολή της Τελικής Κρίσης



Του Χρήστου Γκουνέλα, 
θεολόγου

Βρισκόμαστε ήδη στην τρίτη Κυριακή του Τριωδίου, και βαίνουμε ολοταχώς προς τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή, την πιο πένθιμη περίοδο του Εκκλησιαστικού έτους, αλλά και περίοδο χαρμολύπης ταυτόχρονα.  Λύπη για τη φθορά που κυριαρχεί  στον κτιστό κόσμο. Χαρά για την Ανάσταση του Χριστού, που γνωρίζουμε ότι ακολουθεί στο τέλος της Σαρακοστής.
Αυτόν τον καιρό περνάει δύσκολα και ο Ελληνισμός περιμένοντας τη δική του Ανάσταση, που πρώτα απ’ όλα είναι ανάγκη  να είναι πνευματική, και μετά να κατακλύσει όλο του το είναι. "Νύν πάντα πεπλήρωται φωτός ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια", όπως λέει ο υμνωδός στον Κανόνα της Αναστάσεως το βράδυ της Λαμπρής.
Σχεδόν πάντα στη ροή της ιστορίας οι ελπίδες των ανθρώπων διαψεύσθηκαν, ακόμα και όταν εναποτέθηκαν σε "σωτήρες". 
Η Εκκλησία από την άλλη πάντα διακηρύττει, ότι ένας είναι ο Σωτήρας και, ότι "εντός ημών εστί η Βασιλεία των Ουρανών", όπως πολύ παραστατικά φαίνεται και από την παραβολή της τελικής κρίσης της Απόκρεω.
Ο Χριστός με συμβολικές, εξάπαντος, εικόνες από την ποιμενική, δικαστική και πολιτική ζωή  εξηγεί στην ανθρωπότητα πώς  αυτή θα κριθεί. Ως μοναδικό κριτήριο αυτής της δίκαιης κρίσης προβάλλεται από τον Ιησού η αγάπη που δε γνωρίζει κοινωνικά, φυλετικά, θρησκευτικά ή οποιαδήποτε άλλα όρια. Όποιος ξεπερνά τον εγωισμό του και αγαπά τον άλλον άνθρωπο, τότε στο πρόσωπο του άλλου αγαπά τον ίδιο το Χριστό, ενώ όταν δεν τον αγαπά, δεν αγαπά και τον ίδιο το Χριστό, όπως μας πληροφορεί μέσω της Παραβολής. Συνεπώς, ο Παράδεισος και η Κόλαση ξεκινούν από αυτή τη ζωή ως επιλογές του τρόπου ζωής. Κοινωνία προσώπων μεταξύ τους και με το Θεό είναι ο Παράδεισος, βάσει του Τριαδικού τρόπου ύπαρξης, ενώ αντίθετα η Κόλαση είναι η απουσία της κοινωνίας των προσώπων μεταξύ τους και με το Δημιουργό, η τέλεια μοναξιά, που συνεχίζεται και μετά θάνατον, αν δεν υπάρξει η αλλαγή του τρόπου ζωής δια μέσου της ειλικρινούς μετάνοιας και του Μυστηρίου της. Τη στιγμή του θανάτου του κάθε ανθρώπου συμβαίνει η προσωπική του μερική κρίση. Αυτή είναι μια στιγμή που κανένας δεν γνωρίζει πότε θα έρθει, γι’ αυτό και η Εκκλησία καλεί τους πιστούς να έχουν μνήμη θανάτου όχι βεβαίως  για να απαισιοδοξούν, αλλά  για να είναι - όσο το δυνατόν- έτοιμοι για το μυστήριο του θανάτου.
Χαρακτηριστική είναι η συγκλονιστική διήγηση του αββά Μακαρίου στα αποφθέγματά του. Ο αββάς Μακάριος χτυπάει με το μπαστούνι του, όπως βάδιζε, το κρανίο ενός αιρεσιάρχη που ήταν πεταμένο στην έρημο. Κι αμέσως η ψυχή του στην κόλαση σκιρτά και αισθανόμενη την επαφή του Αγίου τον παρακαλεί να προσευχηθεί για ανακούφιση.  Στην ερώτηση του αββά ποια είναι η κατάστασή τους εκεί στην κόλαση, ο κολασμένος του λέει πως το πρόσωπο του καθενός είναι κολλημένο στη ράχη του άλλου, και δεν μπορεί κανένας να αντικρίσει τα πρόσωπο του άλλου. Τον παρακαλεί τελικά να προσευχηθεί για να μπορέσουν να δουν λιγάκι το πρόσωπο του διπλανού τους.
Εικόνες για την Κόλαση ως τόπος τιμωρίας με δεσμωτήρια ή φωτιές δεν ανήκουν βεβαίως στην Ορθόδοξη πίστη. Ο Θεός είναι πανταχού παρών, απλά όμως στην Κόλαση οι ψυχές δεν νιώθουν την Παρουσία Του και αυτό γιατί δεν θέλουν οι ίδιες και διότι σύμφωνα με τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, η κατάσταση μετά τον θάνατο του ανθρώπου παγιώνεται, αφού υπόκεινται σε μερική κρίση (όπως ειπώθηκε παραπάνω) και αναλόγως προγεύονται τον Παράδεισο ή την Κόλαση αναμένοντας παράλληλα και την τελική κρίση. Τα μνημόσυνα που τελούνται απαλύνουν τις ψυχές που προσδοκούν το έλεος του Θεού, το οποίο μόνο ο Ίδιος γνωρίζει μέχρι που μπορεί να φτάσει χωρίς να παραβιάζει την ανθρώπινη ελευθερία. Άλλωστε πώς αλλιώς θα μπορούσε να γίνει, ως απόλυτη ελευθερία που είναι ο Ίδιος.
Για το χρόνο της Τελικής Κρίσης, της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού, όπως είναι ευρέως γνωστή, ο Χριστός δεν μας πληροφορεί για το πότε ακριβώς θα γίνει παρά μόνον ότι θα έρθει "ως κλέπτης μέσα στην νύχτα", δηλαδή ξαφνικά. Κατά καιρούς βεβαίως ακούγονται από διάφορες ομάδες και ανθρώπους συγκεκριμένες χρονολογίες κάτι το οποίο είναι παντελώς ανυπόστατο και ουδεμία σχέση έχει με την πίστη της Εκκλησίας.
Η Δευτέρα Παρουσία, επίσης, θα έχει εκπλήξεις, σύμφωνα με τα λεγόμενα του Χριστού.  Άνθρωποι που κατά τη δική μας κρίση θα περιμέναμε να είναι κοντά Του, τελικά δεν θα είναι, και το αντίστροφο: άνθρωποι δηλαδή, που πάλι κατά τη δική μας κρίση, δεν θα περιμέναμε να είναι κοντά Του, τελικά θα είναι. Άλλη η κρίση των ανθρώπων, και άλλη -ευτυχώς- η Δικαιοσύνη του Θεού.
Μεγάλο μυστήριο η ζωή και ο θάνατος, και η Εκκλησία ζει καθημερινά μέσα στο φθαρτό κόσμο το μεγαλύτερο θαύμα της ζωής και του θανάτου, την Ανάσταση, καλώντας όλο τον κόσμο να τη ζήσει. "Νύν πάντα πεπλήρωται Φωτός…".

27 σχόλια:

  1. για μια ακομα φορα ο αρθρογραφος μεσα σε λιγες αραδες συμπυκνωνει την ουσια της ορθοδοξης θεολογιας πανω στο λιαν σημαντικο ζητημα του θανατου και της λυτρωσης του ανθρωπου. και αυτη η ουσια δεν ειναι αλλη απο την αγαπη, η οποια ταυτιζεται με το ειναι του ιδιου του Θεου.
    Κ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Λέτε:
    "Ως μοναδικό κριτήριο αυτής της δίκαιης κρίσης προβάλλεται από τον Ιησού η αγάπη που δε γνωρίζει κοινωνικά, φυλετικά, θρησκευτικά ή οποιαδήποτε άλλα όρια."

    Είναι απίστευτο αυτό που συμβαίνει!
    Πολλοί αδελφοί χριστιανοί παραβλέπουν το γεγονός οτι ο Κύριος μιλά για τους αδελφούς του τους ελαχίστους! Το θέμα λοιπόν είναι να δούμε ποιους θεωρεί ο Κύριος αδελφούς Του! Το λέει ξεκάθαρα ο ίδιος!
    "ός γαρ αν ποιήση το θέλημα του Θεού, ούτος αδελφός μου και αδελφή μου και μήτηρ εστί"
    Το άλλο λοιπόν που λέτε εσείς για τα "θρησκευτικά όρια' ταπεινά φρονώ οτι δεν στέκει !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Στέκει μήπως αγαπητέ φίλε ότι ο Θεός αγαπάει μόνο τους Ορθοδόξους και ότι αυτοί μόνο θα σωθούν; Γνωρίζετε εσείς και εγώ και όλοι μας μέχρι που μπορεί να φτάσει η αγάπη του Θεού που δε γνωρίζει κανένα όριο;
    Μην "εγκλωβίζουμε" το Θεό αγαπητέ μου φίλε! Δεν έχουμε την αποκλειστικότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "ός γαρ αν ποιήση το θέλημα του Θεού, ούτος αδελφός μου και αδελφή μου και μήτηρ εστί"
    Μαρκ. γ' 35
    Το παραπάνω χωρίο έχει λεχθεί από τον ίδιο τον Κύριο και με σαφήνεια μας λέει ποιους θεωρεί αδελφούς Του. Αν νομίζετε πως σ'αυτούς συμπεριλαμβάνονται και οι αιρετικοί, οι πλανεμένοι ή οι αλλόθρησκοι π.χ. μουσουλμάνοι (οι οποίοι κατά κανόνα είναι εχθροί του Κυρίου) φρονώ πως κάνετε λάθος!
    Είναι γνωστό εξάλλου οτι όποιοι πλανώνται π.χ. αιρετικοί δεν σώζονται! Άρα το ποιος σώζεται είναι σχετικά απλό να το βρούμε! Οι ορθόδοξοι έχουν τις δυνατότητες, αν θέλουν, να σωθούν.
    Φυσικά ο Κύριος αγαπά όλους τους ανθρώπους αλλά αυτό είναι άλλο θέμα και θα προτιμούσα προς το παρόν να καταλήξουμε σε μια πρώτη συμφωνία σχετικά με το ποιον θεωρεί ελάχιστο αδελφό ο Κύριός μας.
    Αν συμφωνήσουμε, με την βοήθεια των λόγων του Κυρίου, στο ότι οι αδελφοί του Κυρίου ομολογούν Κύριον Ιησού Θεό τότε αμέως καταλαβαίνουμε οτι αυτό που μας είπατε στέκει στον αέρα.

    Λοιπόν με χαρά θα περιμένω τις όποιες ενστάσεις σου.

    Νίκος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ φίλε Νίκο πιστεύω ότι η πρόκληση είναι να αγαπήσουμε όχι τον όμοιο με μας, αλλά να προχωρήσουμε ένα βήμα παραπέρα τουλάχιστον, και να δούμε στο πρόσωπο του άλλου αδελφού, του διαφορετικού από μας, ως προς την εθνικότητα, ως προς τη θρησκεία, την κοινωνική θέση ή οτιδήποτε άλλο, το πρόσωπο του Ίδιου του Χριστού. Πώς είναι δυνατόν το κήρυγμα του Χριστού να μην είναι ανατρεπτικό...Όλα δια της αγάπης ανατρέπονται. Και αυτό δεν είναι αγαπολογία, γιατί τέτοιες ανατροπές έκανε ο Χριστός στη ζωή Του.
    Προηγείται η ζωή αγαπητέ φίλε Νίκο και έπονται οι κανόνες.Πρώτα ζούμε και μετά κανονί-ζουμε. Έτσι έδρασε ο Χριστός. Γι' αυτό και με βάση την ηθική της εποχής του ήταν ανήθικος. Η ηθική της εποχής έλεγε να μη μιλούν στο δρόμο οι άνδρες με γυναίκες κι όμως Εκείνος μίλησε με τη Σαμαρείτισσα και προστάτευσε την πόρνη. Δε μπαίνει στον Παράδεισο μ΄έναν ενάρετο, αλλά μ΄έναν ληστή μετανοούντα! Τα πάνω κάτω και τα κάτω πάνω φέρνει η πίστη μας, γιατί να την κάνουμε σύστημα κανόνων και ξύλινη;
    Εσύ αν έχεις τρία παιδιά το ένα ορθόδοξο, το άλλο άθεο, και το άλλο μιας άλλης θρησκείας και είχες τη δυνατότητα να τα βάλεις στον παράδεισο ποιο από τα τρία παιδιά σου θα άφηνες απ' έξω;
    Δεν ξέρουμε φίλε Νίκο μέχρι που μπορεί να φτάσει η αγάπη του Θεού για τα πλάσματά του. Είναι και Αυτός Πατέρας και αγαπάει εκατομμύρια φορές τα παιδιά του - αν μπορούμε να το μετρήσουμε - από ό,τι ένας άνθρωπος πατέρας. Και κάτι άλλο ακόμη: Γιατί να μείνει έξω από την αγάπη του Θεού ένας που γεννήθηκε στα βάθη της Ασίας και έμαθε για άλλους Θεούς από τότε που γεννήθηκε; Τι θα γίνει μ' αυτόν τον άνθρωπο; Του Θεού πράγματα αυτά αγαπητέ Νίκο κι όχι δικά μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Νομίζω πως δεν δίνετε την οφειλόμενη προσοχή σ'αυτά που μας είπε ο Κύριος. Δεν είναι δα και τίποτα διφορούμενα! Τα είπε τόσο απλά! Απορώ με την στάση σας. Αν ήταν έτσι όπως τα λέτε τότε στην παραβολή της Κρίσεως ο Κύριος θα έλεγε:
    «εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των πλησίον σας, ἐμοὶ ἐποιήσατε».
    Άλλα είπε όμως και οφείλουμε να μείνουμε πιστοί σ’αυτά. Αυτή νομίζω είναι η πρόκληση! Να ζούμε σύμφωνα με τον κανόνα που μας έδωσε ο Κύριος. Αυτός κανον-ίζει!

    Μα τι λέτε; "ου γαρ συγχρώνται Ιουδαίοι Σαμαρείταις". Αυτός είναι ο λόγος που παραξενεύτηκε η Σαμαρείτις και όχι οτι δεν μιλούσαν οι άνδρες με τις γυναίκες στο δρόμο!

    “εν μέσω της πλατείας αυτής και του ποταμού εντεύθεν και εκείθεν ξύλον ζωής... και τα φύλλα του ξύλου εις θεραπείαν των εθνών”
    (Αποκ. κβ’, 1-2). Οι καρποί για τους αδελφούς του Κυρίου και τα φύλλα για τους αλλόπιστους/εθνικούς…
    Απλά τα πράγματα και εδώ όπως βλέπετε και για τους ασιάτες και για όλους τους εθνικούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Θα σας απαντήσω μόνο για τη συνάντηση με τη Σαμαρείτισσα. Και το ένα και το άλλο είναι σωστό γιατί είναι αλήθεια ότι οι Ιουδαίοι δεν είχαν δικαίωμα να μιλήσουν με τις γυναίκεςς τους σε εξωτερικούς χώρους.

      Διαγραφή
  7. Εσύ αγαπητέ φίλε Νίκο σε ποιό από τα παιδιά σου θα έδινες καρπούς και σε ποιό φύλλα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όταν κάποιο από τα παιδιά θα καταλήξει σε μέρος όπου θα κλαίει και θα τρίζει τους οδόντας του εσύ βάζεις θέμα σε ποιο θα έδινα φύλλα; Νομίζω κάπου έχεις ‘σκαλώσει’;
    Όποιος θέλει πιστεύει στους λόγους του Κυρίου. Όποιος δεν θέλει κάνει τα δικά του. Απλούστατο. Στο τέλος όμως θέλουμε δεν θέλουμε όλα θα φανερωθούν.
    Εύχομαι τα καλλίτερα.

    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. με εκπληξη διαβαζουμε στα σχολια του αγαπητου Νικου πως φαινεται να ενοχλειται με την πιθανοτητα σωτηριας των αιρετικων ή αλλοθρησκων! πραγματι, αν διαβασουμε το ιδιο το κειμενο της Γραφης, το οποιο και επικαλειται ο εν λογω κυριος, δε μιλα για δογματικη ακριβεια αλλα για αγαπη. επισης σε πολλα αλλα σημεια αφηνει σαφεις υπονοιες για τη σωτηρια αλλοπιστων. π.χ. το παντας θελει σωθηναι, αγαπατε τους εχθρους υμων, ο Παυλος που μιλα για κριση με βαση τη συνειδηση και για το απροσωποληπτο του Κυριου σε ολα τα εθνη κλπ. Να διευκρινισω πως για τους εγνωκοτας την αληθεια (ορθοδοξους) ισχυουν και τα δογματικα κριτηρια. αλλα γιατι να το κοσκινιζουμε τοσο το πραγμα; ο Θεος μπορει να θελει να σωσει καποια στιγμη τους παντες, ακομα και το διαβολο. εμεις θα του το απαγορευσουμε; ελεος...
    Κ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν είμαστε εμείς που θα πούμε τι και πώς θα το κάνει ο Κύριος, Κ.Ν.!
    Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά.

    Φρονώ πως δεν κατανοήσατε ούτε τι είπα εγώ ούτε τι λένε οι γραφές. Μόνον εσείς καταλάβατε ότι ενοχλούμαι με την πιθανότητα σωτηρίας αλλοθρήσκων. Το χωρίον της Αποκάλυψης που παρέθεσα δεν αφήνει καμία αμφιβολία: Θα σωθούν (τρόπον τινά) και τα έθνη. Το ότι τα ‘φύλλα’ θα είναι για τα έθνη σημαίνει ότι δεν θα είναι όπως αυτοί που όσο ζούσαν γνώρισαν την Αλήθεια. Έχει κάποιος αντίρρηση περί τούτου; Λοιπόν, Κ.Ν., πρέπει να γνωρίζετε από τώρα και εις το εξής ότι δεν ενοχλούμαι διόλου με την πιθανότητα σωτηρίας των εθνών αλλά και το ότι θα ήθελα να ήσασταν περισσότερο προσεκτικός στο εξής διότι αν προσέχατε περισσότερο τα όσα έχω πει θα αντιλαμβανόσασταν ότι το σχόλιό σας τουλάχιστον κατά 50% ήταν περιττό. (Προσέξτε ότι ενώ έχω ήδη γράψει περί των εθνών και ότι ‘τα φύλλα θα είναι προς θεραπείαν τους’ εσείς σαν να μη συμβαίνει τπτ μας λέτε για τον «Παυλο που μιλα για κριση με βαση τη συνειδηση και για το απροσωποληπτο του Κυριου σε ολα τα εθνη»…. Ποιος ο λόγος;.
    Αλλά θα ήθελα να μας πείτε τι σας πείραξε; Το ότι οι πλανεμένοι δεν σώζονται ή οτι οι εχθροί του Κυρίου (πολλοί εκ των αλλοθρήσκων) δεν σώζονται;

    Ακόμη θα ήθελα να καταλάβετε το ότι το κείμενο που παρέθεσα το παρέθεσα για να κατανοήσουμε πρώτο απ’όλα το ποιον θεωρεί ο Κύριος αδελφό του.
    Μπορείτε με λίγα λόγια να μας πείτε εσείς ποιον θεωρεί αδελφό Του; Αν ναι έγινε το πρώτο βήμα, αυτό που ήθελα εξαρχής… Λοιπόν, περιμένω.

    Το να αποκόπτετε το «πάντας ανθρώπους θέλει σωθήναι» από την συνέχειά του δλδ το «και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν» είναι περίεργο. Ελπίζω να μην έγινε εσκεμμένα! Ή δεν καταλάβατε τι σημαίνει το «εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν»;

    Επίσης νομίζω πως μπερδεύετε το πώς πρέπει να είμαστε ως τέκνα φωτός δλδ να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους με το ποιοι τελικά θα σωθούν! Αλλά Αυτός που είπε να αγαπάμε ακόμη και τους εχθρούς μας, είπε και το ότι θα υπάρξουν πολλοί που θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους κτλ… Αμφισβητείτε τους λόγους αυτούς, μήπως;

    Μπορεί ο Κύριος να μπορεί να κάνει τα πάντα αλλά σύμφωνα με αυτά που μας είπε τα συμπεράσματα που βγάζουμε είναι απλά και καθαρά. Καλό θα ήταν να μας λέγατε συγκεκριμένα που διαφωνείτε.

    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. πολυ θα ηθελα, αγαπητε, να συνδιαλεχθουμε, αλλα πραγματικα δεν ξερω απο που να ξεκιμησω, που να σταματησω, τι να πρωτοπιασω... ας πουμε, δεν καταλαβαινω γιατι συνδεεται την αγαπη ως εσχατολογικο κριτηριο με τους αδελφους του Κυριου. θελετε μαλλον να πειτε οτι θα σωθουν μονο αυτοι. και ποιοι ειναι τουτοι;; οι ορθοδοξοι; αρα ουτε αυτοι, διοτι ελαχιστοι ποιουν επακριβως το θελημα Του. και ποιος οριζει το θελημα τουτο αλλωστε με σαφηνεια... ειναι ενα τεραστιο θεμα.
    παρα την περιεργη συνδεση που κανατε με τους αδελφους του Κυριου, παω λιγο και στο ζητημα των φυλλων. αφηνω κατα μερος την ορθη ερμηνεια περι των φυλλων και των εθνων και σας ερωτω: ειπε ο κ. Γκουνελας οτι θα σωθουν οι αιρετικοι; και επανερχομαι: η αιρεση ειναι κατι που γραφεται στην ταυτοτητα ή τροπος ζωης;
    Κ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όντως , Κ.Ν., βλέπω κι εγώ μια προσπάθεια εκ μέρους σας να πιάσετε ει δυνατόν όλα τα θέματα αλλά δυστυχώς διακρίνω και μια δυσκολία στην έκφραση(;), στην σύνταξη(;), κάτι τέλος πάντων δεν γίνεται σωστά με αποτέλεσμα τα σχόλιά σας να μην δίνουν λύσεις στα ερωτήματα που υπάρχουν αλλά ΚΑΙ να τα αφήνουν αναπάντητα ΚΑΙ να δημιουργούν ένα κάποιο μπέρδεμα. Αυτά σχετικά με εμένα. Τώρα κάποιος άλλος μπορεί να σας διαβάζει σαν ‘κρύσταλλο’ και να αγάλλεται.

      Λοιπόν, περίεργο είναι το γεγονός ότι σας θυμίζω πως ο Κύριος μιλά για τους ελάχιστους αδελφούς Του στην παραβολή της Κρίσεως ή το ότι πολλοί αδελφοί χριστιανοί εντελώς αυθαίρετα, κατά την γνώμη μου, θέλουν να μας πείσουν ότι αδελφοί του Κυρίου μπορούν να θεωρηθούν και οι Χ, Ψ πιστοί θρησκειών αλλότριων της Ορθοδοξίας, ακόμη και αντίχριστων και βλάσφημων, μόνο και μόνο γιατί είναι ‘ξένοι’, μετανάστες δλδ; Εδώ ταιριάζει το ‘έλεος’ που αναφωνήσατε Κ.Ν.!
      Γιατί το κάνουν/κάνετε αυτό; Ποιες οι βαθύτερες σκέψεις σας;
      Επιβάλλετε μια συγγνώμη εκ μέρους όλων αυτών όταν καταλάβουν ότι επουδενί δεν μπορεί να θεωρηθεί αδελφός του Κυρίου ο διώκτης Αυτού!

      Ακόμη θα ήθελα να μου πείτε αν γνωρίζετε το:
      « Πολλοί εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί.». Αν το γνωρίζετε τότε γιατί έχετε πρόβλημα με το ότι το ποίμνιο είναι μικρό; Να θυμάστε στο εξής το : ”Μη φοβού το μικρόν ποίμνιον• ότι ευδόκησεν ο πατήρ υμών δούναι υμίν την βασιλείαν.”

      Αν δεν γνωρίζετε το Θέλημα του Κυρίου τότε πρέπει να ενσκήψετε έτι περαιτέρω στις Γραφές.

      Είπαμε, πολλά αφήνεται κατά μέρος με αποτέλεσμα να μην βγάζετε κανένα συμπέρασμα! Κάντε σήμερα την αρχή:
      Δώστε μου κάποιες απαντήσεις στις συγκεκριμένες ενστάσεις μου.

      Δεν νομίζω πως υπήρξε ένσταση εκ μέρους μου σχετικά με το αν ο αρθρογράφος πιστεύει ότι θα σωθούν οι αιρετικοί. Αν ελέχθη κάτι σχετικό αυτό έγινε πάνω στην κουβέντα για το ποιοι μπορεί να θεωρηθούν αδελφοί Κυρίου. (Σας ζητήθηκε να πείτε την γνώμη σας, το αφήσατε, κι αυτό, κατά μέρος!!)

      Το σίγουρο είναι ότι όπου έχουμε αίρεση εκεί δεν αναπαύεται το Πνεύμα το Άγιο. Άρα και όπου κηρύττεται αίρεση ‘γυμνή τη κεφαλή’ δλδ ταυτότητα+τρόπος ζωής κι εκεί δεν αναπαύεται το Πνεύμα. Αυτά μας λένε οι Άγιοι.
      Νομίζετε οτι συμβαίνει κάπως αλλιώς; Αν ναι, πείτε μας.

      Διαγραφή
    2. *αφήνετε

      Νίκος Κ.

      Διαγραφή
  12. Ο Χρήστος Γκουνέλας εκπλήσσει και πάλι.Διαβάζεται με χαρά ως αναζητητής νοήματος. Ελπίζω να συνεχίσει την ίδια πορεία που μόνο θετικά μπορεί ξεδιπλωθεί.
    Ε.Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. αγαπητε Νικο, επειδη νομιζεις οτι το μπερδεμα ανηκει μαλλον σε μενα, μπορουμε να ξεκινησουμε καπως αλλιως.
    κανε μου συγκεκριμενες ερωτησεις και θα σου απαντησω, οσον το επ' εμοι φυσικα. αναμενω.
    Κ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. K.N., ήδη υπάρχουν κάποια ερωτήματα τα οποία κρέμανται και θα μπορούσατε να τα δείτε..
      Αλλά για την καλή σας την διάθεση θα προχωρήσω σε μια … επανάληψη.

      Λοιπόν, μπορεί να θεωρηθεί αδελφός Κυρίου ο ξένος που είναι πιστός θρησκείας που κάλλιστα μπορεί να θεωρηθεί έως και βλάσφημη/αντίχριστη; Ή αυτός που κηρύττει ‘γυμνή κεφαλή’ αίρεση δλδ πιστός αιρετικής/πλανεμένης ‘εκκλησίας’;
      Αν συμφωνείτε με εμένα πως όχι δεν μπορεί τότε θα πρέπει να πείτε και στους όποιους φίλους σας μας λένε ότι
      "Ως μοναδικό κριτήριο αυτής της δίκαιης κρίσης προβάλλεται από τον Ιησού η αγάπη που δε γνωρίζει κοινωνικά, φυλετικά, θρησκευτικά ή οποιαδήποτε άλλα όρια." να διαγράψουν το "θρησκευτικά ή οποιαδήποτε άλλα όρια" γιατί εκτός από τα ‘θρησκευτικά όρια’ για τα οποία τόσες φορές σχολίασα μπορεί να φτάσουν να μας πουν (όπως π.χ. κάποιοι πιστοί ‘εκκλησιών’ στην Ευρώπη ήδη το λένε) ότι κι οι καλοί και ελεήμονες αρσενοκοίτες δεν έχουν κανένα κώλυμα ώστε να θεωρηθούν άξιοι της Βασιλείας.

      Συμφωνείτε με το ότι οι σεσωσμένοι εκ των εθνικών (αλλόθρησκων) θα είναι σε διαφορετική κατάσταση από τους σεσωσμένους της Μιας Εκκλησίας, η οποία για να μην υπάρχουν παρερμηνείες είναι η Ορθόδοξος Εκκλησία μας, όπως μας λέει ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος στην Αποκάλυψη; Τουλάχιστον εγώ έτσι το καταλαβαίνω.
      (εν μέσω της πλατείας αυτής και του ποταμού εντεύθεν και εκείθεν ξύλον ζωής ποιούν καρπούς δώδεκα κατά μήνα έκαστον αποδιδούν τον καρπόν αυτού και τα φύλλα του ξύλου εις θεραπείαν των εθνών.)

      Σύμφωνα με τα όσα γνωρίζουμε, σώζονται οι πλανεμένοι, οι αιρετικοί, οι αντίχριστοι, οι βλάσφημοι, οι αρσενοκοίτες και άλλοι οι οποίοι φανερά και ξάστερα δεν κάνουν το Θέλημα του Κυρίου;
      Προσέξτε! Όχι αν ο Κύριος μπορεί να σώσει τους πάντες αλλά αν σύμφωνα με το φανερωθέν θέλημα του Κυρίου, είτε μέσω των αγίων είτε δια των λόγων του Κυρίου, δεν υπάρχει σωτηρία για τους προαναφερθέντες.
      Ή και αλλιώς: η ‘επίγνωσις της Αληθειας’ είναι ή δεν είναι βασική προϋπόθεση σωτηρίας ενός εκάστου (μη ξαναμπερδευτείτε όμως και νομίσετε πως ξεχνώ τα έθνη);

      Αμφισβητείτε του λόγους του Κυρίου ότι μετά την Κρίση θα υπάρξουν άνθρωποι που θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους για την κατάσταση στην οποία βρέθηκαν;
      Ή και αλλιώς: το «Πολλοί εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί» δεν δηλώνει ότι οι σεσωσμένοι σε σχέση με το πλήθος των κλητών θα είναι πολύ λίγοι;

      Μέσα από τις Γραφές δεν είναι απλό να δούμε ποιο είναι το Θέλημα του Κυρίου; Άσχετα αν εμείς κάνουμε τα δικά μας!

      Αναπαύεται το Πνεύμα το Άγιο σε ψευτοεκκλησίες και σε ψευδοπροφήτες κοντολογίς σε αιρετικούς και τις ‘εκκλησίες’ αυτών;

      Νομίζω πως οι απαντήσεις είναι απλές και γρήγορες.
      Μόνο αν θέλεις να απαντήσεις κάνετο με την σειρά και απλά. Έτσι, για να γίνεις κατανοητός..

      Θα χαρώ να διαβάσω τις απόψεις σου.
      Νίκος

      Διαγραφή
  14. η αιρεση, φιλε Νικο, ειναι τροπος ζωης, οχι τοσο θεωρητικο συστημα. σαφως και δεν ειναι "αδελφοι" Κυριου οι αιρετικοι και αλλοθρησκοι, αλλα δυναμει ειναι. και ενωπιον Κυριου πολλοι εξ αυτων ειναι πολυ καλυτεροι παρα οι κατ' ονομα ορθοδοξοι. οποτε σιγουρα ισχυει σε τελικη αναλυση το κριτηριο της αγαπης, που μαρτυρει ορθοδοξο βιωμα, αν και καποιος ισως ειναι αλλοθρησκος ή αλλοδοξος.
    "Συμφωνείτε με το ότι οι σεσωσμένοι εκ των εθνικών (αλλόθρησκων) θα είναι σε διαφορετική κατάσταση από τους σεσωσμένους της Μιας Εκκλησία". οχι, δεν συμφωνω. και μονο η λεξη σεσωσμενος δειχνει κατι. πιστευεις πραγματικα οτι ο Θεος κανει διακρισεις στα παιδια του; και σκεψου ποσο αδικος θα ηταν να τιμωρησει με "κατωτερη" κατασταση μερικους μη ορθοδοξους σωσμενους, επειδη ετυχε να γεννηθουν σε χωρα αλλη της Ελλαδος ή της ρωσιας ας πουμε. η εμμονη σου στα φυλλα ειναι παντη αδικαιολογητη. απλα θα σου πω να ανατρεξεις σε μια ερμηνεια της μεσα απο καποιο βιβλιο, ωστε να δεις ποσο αυθαιρετη ειναι η δικη σου προσεγγιση και ποσο ασυνδετη με τη συναφεια του θεματος μας.
    " η ‘επίγνωσις της Αληθειας’ είναι ή δεν είναι βασική προϋπόθεση σωτηρίας ενός εκάστου (μη ξαναμπερδευτείτε όμως και νομίσετε πως ξεχνώ τα έθνη);" η εννοια της επιγνωσης ειναι οχι η αποστηθιση του συμβολου της πιστεως αλλα η γνωριμια με το προσωπο του Χριστου.
    "Αμφισβητείτε του λόγους του Κυρίου ότι μετά την Κρίση θα υπάρξουν άνθρωποι που θα κλαίνε και θα τρίζουν τα δόντια τους για την κατάσταση στην οποία βρέθηκαν;
    Ή και αλλιώς: το «Πολλοί εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί» δεν δηλώνει ότι οι σεσωσμένοι σε σχέση με το πλήθος των κλητών θα είναι πολύ λίγοι;" οι αμυδρες αυτες εικονες για την κολαση δεν αμφισβητουνται απο κανεναν εχεφρονα. ωστοσο, το να μετραμε τον αριθμο ειναι λιγο αστοχο, διοτι κανεις δε γνωριζει ποσους θα σωσει τελικα και ποτε ο Θεος.
    "Αναπαύεται το Πνεύμα το Άγιο σε ψευτοεκκλησίες και σε ψευδοπροφήτες κοντολογίς σε αιρετικούς και τις ‘εκκλησίες’ αυτών;" φυσικα και οχι, ειπα μηπως κατι τετοιο;
    "Μέσα από τις Γραφές δεν είναι απλό να δούμε ποιο είναι το Θέλημα του Κυρίου; Άσχετα αν εμείς κάνουμε τα δικά μας!" το θελημα του Κυριου, αγαπητε, ειναι τεραστιο θεμα και δεν γιγνωσκεται νοητικα, αλλα βιωματικα.
    Κ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. --Ενώ παραδέχεστε, λοιπόν, ότι στις ‘εκκλησίες’ των αιρετικών δεν αναπαύεται το Πνεύμα και οι αιρετικοί ΔΕΝ είναι αδελφοί Κυρίου ΚΑΙ ΟΜΩΣ μετά μας λέτε οτι αν οι αιρετικοί αγαπούν εαυτούς και αλλήλους ζουν ορθόδοξα βιώματα κοντολογίς μετέχουν της Αληθείας δλδ το Πνεύμα αναπαύεται σ’αυτούς!!! Ή τα ορθόδοξα βιώματα για εσάς δεν έχουν σχέση με την Χάρι του Κυρίου;
    Δεν νομίζετε ότι αυτοαναιρείσθε;
    (εξάλλου δεν έχετε υπόψιν και το «και γαρ οι αμαρτωλοί τους αγαπώντας αυτούς αγαπώσι» αλλά δεν κερδίζουν τίποτα μ’αυτή τους την στάση;)

    --Δεν μίλησα εγώ για τα ‘φύλλα που είναι για την θεραπεία των εθνών’ αλλά ο άγιος Ιωάννης. Αν ήταν αλλιώς δεν θα μας έλεγε τέτοια πράγματα. Περιμένω προτάσεις από εσάς για την ερμηνεία του εν λόγω χωρίου της Αποκάλυψης.
    Το χωρίο τούτο παρατέθηκε μόνο και μόνο προς απάντηση στην ερώτηση του αρθρογράφου: «Τι θα γίνει μ' αυτόν τον άνθρωπο;(τον ασιάτη μη χριστιανό)» όχι και να μας πείτε όμως ότι είναι και ασύνδετο με την συνάφεια του θέματος! Συγγνώμη αλλά είπαμε να είστε περισσότερο προσεκτικός! Δεν είναι σωστό αυτό που κάνετε.

    --Το «Πολλοί εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί» είναι λόγια Αυτού ο οποίος είπε ότι «ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι’. Κι όταν Αυτός μιλά για ολίγους εκλεκτούς έτσι έχει το πράγμα και φυσικά δεν μπαίνει θέμα αστοχίας (αν είναι δυνατόν), τελεία και παύλα.

    --Ο καταρτισμός των αγίων γίνεται με ποικίλους τρόπους. Ένας από αυτούς είναι και το να διδάσκονται ποιο είναι το Θέλημα του Κυρίου μελετώντας την Γραφή. Ποιος αμφιβάλλει γι'αυτό;

    Ελπίζω πως με λίγη καλή διάθεση εκ μέρους σας τελικά θα συμφωνήσουμε σε όλα. Ε, τι λέτε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. "-Ενώ παραδέχεστε, λοιπόν, ότι στις ‘εκκλησίες’ των αιρετικών δεν αναπαύεται το Πνεύμα και οι αιρετικοί ΔΕΝ είναι αδελφοί Κυρίου ΚΑΙ ΟΜΩΣ μετά μας λέτε οτι αν οι αιρετικοί αγαπούν εαυτούς και αλλήλους ζουν ορθόδοξα βιώματα κοντολογίς μετέχουν της Αληθείας δλδ το Πνεύμα αναπαύεται σ’αυτούς!!!" στο Πνευμα της Αληθειας δεν μετεχουν μονο οι ορθοδοξοι αλλα ολοι οι ανθρωποι εχουν μερος της Χαριτος (π. Σωφρονιος). ας αφησουμε επομενως τον Θεο να κρινει ποτε ενας αλλοδοξος ζει ορθοδοξα και το αντιστροφο.
    "--Δεν μίλησα εγώ για τα ‘φύλλα που είναι για την θεραπεία των εθνών’ αλλά ο άγιος Ιωάννης. Αν ήταν αλλιώς δεν θα μας έλεγε τέτοια πράγματα. Περιμένω προτάσεις από εσάς για την ερμηνεία του εν λόγω χωρίου της Αποκάλυψης.
    Το χωρίο τούτο παρατέθηκε μόνο και μόνο προς απάντηση στην ερώτηση του αρθρογράφου: «Τι θα γίνει μ' αυτόν τον άνθρωπο;(τον ασιάτη μη χριστιανό)» όχι και να μας πείτε όμως ότι είναι και ασύνδετο με την συνάφεια του θέματος! Συγγνώμη αλλά είπαμε να είστε περισσότερο προσεκτικός! Δεν είναι σωστό αυτό που κάνετε." αν καταλαβα καλα, τα φυλλα ανηκουν στα εθνη ως κατωτερη βαθμιδα σωτηριας, ενω το ξυλο της ζωης σε μας τους ορθοδοξους. απαραδεκτη σκεψη την οποια πρεπει να αποβαλλετε, διοτι ειναι φονταμενταλιστικη. παμε στο χωριο. αναφερεται για το ξυλο της ζωης ΗΔΗ μεσα στον χωρο της Βασιλειας του Θεου. αρα θα προτεινα την ερμηνεια οτι τρεφονται απο τα φυλλα του δεντρου - Χριστου και θεραπευονται τα εθνη μεσω της αποστολικης διδασκαλιας, εφοσον μας μιλαει και για δωδεκα καρπους, εννοωντας προφανως τους Αποστολους. προσεχε: δεν λεει οτι απο τους καρπους τρεφονται οι ορθοδοξοι και τα εθνη απο τα φυλλα. μην ξεχνας επισης οτι στην Αποκαλυψη και σε ολη την Κ. Διαθηκη μετα τα ευαγγελια τα εθνη ειναι πανω απο τον Ισραηλ, που εχασε τα πρωτοτοκια και θα "σωθει" τελευταιος. αλλα και με αλλη ερμηνεια,γιατι να θεωρησουμε εξω απο τα εθνη τα νυν ορθοδοξα, εφοσον τοτε δεν υπηρχαν εθνη με τη σημερινη σημασια;
    "Το «Πολλοί εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί» είναι λόγια Αυτού ο οποίος είπε ότι «ο ουρανός και η γη παρελεύσονται, οι δε λόγοι μου ου μη παρέλθωσι’. Κι όταν Αυτός μιλά για ολίγους εκλεκτούς έτσι έχει το πράγμα και φυσικά δεν μπαίνει θέμα αστοχίας (αν είναι δυνατόν), τελεία και παύλα." φαινεται να ικανοποιεισθε με την ιδεα των ολιγων σεσωσμενων και εκλεκτων. αυτο δειχνει και το ερμηνευτικο σας τελεσιγραφο με τη φραση τελεια και παυλα. πραγματι, ο Θεος δεν κανει λαθος. ολιγοι οι εκλεκτοι. αλλα αφηστε ενα περιθωριο να αυξηθουν καποια στιγμη εσχατολογικα... προς το παρον η Γραφη μας αποκαλυπτει πως εν τω αιωνι τουτω ολιγοι οι εκλεκτοι.
    αυτα εν ολιγοις. επανερχομεθα, αν κρινετε οτι δεν σας ικανοποιησα. επειτα, μια συμφωνια πανω σε τετοια θεματα δεν μπορει ουτε εχει νοημα να ειναι μονο νοησιαρχικη και ψυχολογικη, αλλα πρωτιστως πνευματικη. και χωρις να θελω να σας θιξω, νομιζω οτι εχετε μελετησει πολλα βιβλια μιας μονομερουςς και φονταμενταλιζουσας εκδοσης της Ορθοδοξιας. αυτο ομως μπορει να διορθωθει.
    Κ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Δύο μόνο λόγια του Ιερού Χρυσοστόμου κι αν δεν συμφωνήσετε πάει να πει πως δεν θέλετε να το κάνετε γιατί ενώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα σεις βάζετε συνεχώς ‘προσκόμματα’ και μένετε στα δικά σας.

    Λοιπόν ο Ιερός Χρυσόστομος μας λέει:
    * ”Ουδέν γαρ όφελος βίου καθαρού, δογμάτων διεφθαρμένων· ώσπερ ουν ουδέ τουναντίον, δογμάτων υγιών, εάν βίος ή διεφθαρμένος”
    και
    * ” ίνα μηδέν νόθον δόγμα τώ της αγάπης προσχήματι παραδέχησθε ”.
    Τα άλλα τα δικά σας, λοιπόν, δεν μπορούν να σταθούν.

    Είναι γνωστό σε όλον τον κόσμο ότι οι πρωτόπλαστοι έτρωγαν από όλους τους καρπούς όλων των δένδρων του Παραδείσου πλην ενός!
    Φυσικό κι επόμενο είναι να εννοηθεί ότι στην μέλλουσα ζωή οι σεσωσμένοι θα τρώνε και πάλι τους καρπούς του δένδρου.
    Αλλά είναι φυσικό κι επόμενο να εννοηθεί ότι τα φύλλα που είναι για την θεραπεία των εθνών θα είναι κάτι τι διαφορετικό! Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αντιδράτε έτσι.(ακόμη περιμένω να μου προτείνετε βιβλίο που να ερμηνεύει το χωρίο αυτό. )
    Και όταν μιλάμε για έθνη μιλάμε για αλλόπιστους που δεν γνώρισαν τον Κύριο, μη μπερδευόμαστε.

    Το τελεία και παύλα γράφτηκε για να δηλώσει το ότι είναι βέβαιο πως οι εκλεκτοί είναι λίγοι σε σχέση με τους κλητούς. Τπτ παραπάνω.

    Δεν έκρινα ουδεμία στιγμή την στάση σας. Εσείς μου φαίνεται πως είστε έτοιμος να μου βάλετε την ταμπέλα «φονταμενταλιστής». Ή κάνω λάθος;

    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. φιλε Νικο, δεν εχω προχειρη την ερμηνεια της Αποκαλυψης του Μαυροματη (εκδ. Τερτιος ή αποστολ. διακονιας). στην προτεινω.
    να σου πω για τα φυλλα και αυτα που λες. τα ερμηνευεις εχοντας κατα νου ορισμενες τετοιες ερμηνειες σκληροπυρηνικων θεολογων και ιερεων, αλλα τουτο δεν σημαινει πως ειναι και οι αριστες. ενα παραδειγμα: λεγεται για ενα οραμα που ειδε καποιος ασκητης οτι τα αβαπτιστα παιδακια και οι καλοι αλλοθρησκοι θα σωθουν μεν, αλλα θα ειναι τυφλοι στην αλλη ζωη. εσυ δεχεσαι αυτη την ερμηνεια; διοτι στην περι φυλλων σου προσεγγιση κατι τετοιο εξυπονοειται, αν δεν κανω καθος φυσικα.
    δεν σε θεωρω φονταμενταλιστη, διοτι δεν σε ξερω. ομως ειναι καλο να αποφασισεις καποια στιγμη να υπερβεις τα συμπλεγματα αυτα, που μας τα κληροδοτησαν αυστηροτητες, αμυνες και ευσεβισμοι των παρελθοντων ετων.
    Κ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Κ.Ν., προσπάθησε να καταλάβεις το γεγονός οτι ο Άγιος Ιωάννης διαχωρίζει τα έθνη από τους υπόλοιπους σεσωσμένους μιλώντας για φύλλα τα οποία είναι δια την θεραπεία των εθνών. Εγώ δεν ερμήνευσα το χωρίο ούτε διάβασα κάποια ερμηνεία. Τι να κάνω που απλώς και μόνο όταν το διαβάσεις αυτό καταλαβαίνεις!
    Οι σεσωσμένοι χριστιανοί θα γεύονται καρπούς όπως οι πρωτόπλαστοι ενώ για την θεραπεία των εθνών θα υπάρχουν τα φύλλα. Δεν είναι δα και τόσο 'φονταμενταλιστική' ετούτη η οπτική ! Μπορώ να πω οτι δεν είναι καν ερμηνεία αλλά 'χύμα' απόδοση του κειμένου :-)
    Μη με μαλώνεις λοιπόν.

    Αλλά πες μου Κ.Ν., τα δυο τελευταία χωρία του Ιερού Χρυσοστόμου δεν σ'έκαναν να αλλάξεις απόψεις;
    Ο άγιος μας το λέει ξεκάθαρα:
    Κανένα όφελος δεν έχουν οι αιρετικοί κι ας διάγουν άριστο βίο και φυσικά το οτι είναι ανεπίτρεπτο με το πρόσχημα της αγάπης να κάνουμε υποχωρήσεις σε δογματικά θέματα!
    Πολύ θα χαρώ να μου πεις οτι ακολουθείς πλέον επακριβώς τον Ιερό Χρυσόστομο.. Έτσι πρέπει νομίζω. (αλλά νομίζω πως δεν μπορεί να συμβαίνει αλλιώς! Εδώ εμπιστεύεσαι κάποιον π. Σωφρόνιο δεν θα εμπιστεύεσαι τον άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο;!)
    Έρρωσθε


    Νίκος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. "Κ.Ν., προσπάθησε να καταλάβεις το γεγονός οτι ο Άγιος Ιωάννης διαχωρίζει τα έθνη από τους υπόλοιπους σεσωσμένους μιλώντας για φύλλα τα οποία είναι δια την θεραπεία των εθνών. Εγώ δεν ερμήνευσα το χωρίο ούτε διάβασα κάποια ερμηνεία. Τι να κάνω που απλώς και μόνο όταν το διαβάσεις αυτό καταλαβαίνεις!" αφου, ευλογημενε, δεν διαβασες καμια ερμηνεια, πώς τοτε στηριζεσαι αυθαιρετως στη δικη σου γνωμη; απο μονη της η παραδοχη σου αυτη πρεπει να σε προβληματισει. και μου αρεσει που λες οτι αμα τη αναγνωσει, το καταλαβαινεις ετσι και μονο! αλλα μαλλον μονο εσυ και ολιγοι τινες ετεροι, ε;;
    "Οι σεσωσμένοι χριστιανοί θα γεύονται καρπούς όπως οι πρωτόπλαστοι ενώ για την θεραπεία των εθνών θα υπάρχουν τα φύλλα. Δεν είναι δα και τόσο 'φονταμενταλιστική' ετούτη η οπτική !" οχι μονονον ειναι, αλλα και παραειναι!
    για τον Χρυσοστομο τωρα, αναφορικα με τη συνδεση δογματος και ηθους. ξεχασες να παραθεσεις και το αλλο σκελος: οτι ουδεν οφελος στον ορθοδοξο απο το ορθο δογμα και τη ορθοδοξη και αριστη βιοτη.
    στο εχω ξαναπει: το δογμα βιουται, δεν διδασκεται σε σχολες ουτε τιθεται υπο γραπτες και προφορικες εξετασεις. ισως σου ακουστει παραδοξο: ετυχε να ειμαστε ορθοδοξοι, διοτι εγεννηθημεν εν Ελλαδι. ειμαστε εκ παραδοσεως οικογενειακης ή εθνικης στην Εκκλησια αυτη. απο και και περα προσπαθουμε να γινουμε συνειδητα ορθοδοξοι. μια διαδικασια δυναμικη και ατελεστη. και μονο ομως που ειμαστε στον χωρο της αληθειας, εχουμε αυξημενες υποχρεωσεις.και το πιο σημαντικο, οφειλουμε να αγαπαμε τους παντες και να θελουμε να προηγηθουν στη Βασιλεια του θεου, αλλα σε καμια περιπτωση δεν μπορουμε να πιστευουμε, πολλω δε μαλλον να τους λεμε οτι για μας υπαρχουν οι ευγεστοι καρποι του παραδεισου και για σας τα φυλλαρακια και τα κλαδακια.
    μια συμβουλη: μην προβαλλεις στον νου του Θεου τις δικες σου προληψεις, βιωματα, συμπλεγματα και οποιες ετερες σκεψεις και ιδεες. τοτε θα αρχισεις να εισερχεσαι στην υποψια μιας αλλης πραγματικοτητας, τοτε θα εισερχεσαι σιγα σιγα στον χωρο της Ορθοδοξιας, τουτεστιν της Εκκλησιας...
    Κ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. μια διορθωση: "ξεχασες να παραθεσεις και το αλλο σκελος: οτι ουδεν οφελος στον ορθοδοξο απο το ορθο δογμα και τη ορθοδοξη και αριστη βιοτη."
    το σωστο: "ουδεν οφελος στον ορθοδοξο από το ορθο δογμα και τη μη ορθοδοξη και αριστη βιοτη".
    Κ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Κ.Ν., σου είπα μια σου είπα δυο, αν συνεχίσω να σου λέω ότι κάτι δεν πάει καλά στην όλη στάση σου θα γίνω κουραστικός. Λοιπόν, για τελευταία φορά θα σου επισημάνω τα όποια περίεργα μας λες και θα σταματήσω! Δεν πάει άλλο!

    Εγώ παρέθεσα το:
    ”Ουδέν γαρ όφελος βίου καθαρού, δογμάτων διεφθαρμένων• ώσπερ ουν ουδέ τουναντίον, δογμάτων υγιών, εάν βίος ή διεφθαρμένος”
    Και εσύ μου κάνεις παρατήρηση και μας λες και μάλιστα διορθωμένο το:
    ”ξεχασες να παραθεσεις και το αλλο σκελος:
    "ουδεν οφελος στον ορθοδοξο από το ορθο δογμα και τη μη ορθοδοξη και αριστη βιοτη".”
    Τι να σου πω; Το θεωρώ απίστευτο να μη μπορείς να μεταφράσεις σωστά το χωρίο του Ιερού Χρυσοστόμου που παρέθεσα!!
    Είστε, λοιπόν, και πάλι απρόσεκτος και έχετε την αίσθηση ότι για όλα έχετε δίκιο ενώ ο συνομιλητής σας κάπου…. φονταμενταλίζει!
    Σας θυμίζει κάτι ετούτη η συμπεριφορά σας;

    Μερικά πράγματα από αυτά που διαβάζουμε είναι ξεκάθαρα και δεν επιδέχονται περαιτέρω ερμηνείες! Αν υπάρξουν και ερμηνείες όλα είναι καλοδεχούμενα! Αλλά όχι και να ψάχνουμε με το ζόρι ερμηνείες όταν το πράγμα ‘βοά’.
    Και μόνο το γεγονός ότι τα φύλλα είναι για τα έθνη αμέσως και σαφώς τα διαχωρίζει από τους άλλους σεσωσμένους! Πώς να το κάνουμε:!! Οι άλλοι δεν χρειάζονται τα φύλλα άρα αυτομάτως έχουμε δυο καταστάσεις κατά τι διαφορετικές.
    Τέλος και σ’αυτό!

    Το να εμπιστευόμαστε τους αγίους μας και όχι την κρίση μας είναι ένα πολύ καλό σημάδι! Ας το προσέξουμε όλοι μας!

    Συγγνώμη αλλά να μην περιμένεις απάντησή μου όσο σχολιάζεις με το ίδιο νικ!

    Νίκος Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. αγαπητε Νικο, οταν απαντω σε σχολια και επειδη το κανω καπως συχνα, ειναι φυσικο να μου διαφευγουν και καποιες λεπτομερειες. οποτε ζητω συγγνωμη που δε θυμομουν αυτην την παραθεση σου, ωστοσο αλλαζω το ρημα "παραθετεις" με το "εστιαζεις". διοτι φαινεται να εμμενεις στο ενα σκελος και να μη δινεις τη δεουσα προσοχη σε αυτο το δευτερο, που μολις τονισαμε. ναι, το παραθετεις, αλλα ουτε το τονιζεις, ουτε το επισημαινεις πολυ ουτε επιμενεις σε αυτο, που ειναι το ιδιο σημαντικο με το πρωτο σκελος του χρυσοστομικου συλλογισμου.
    να σου πω κατι για το λογο του Χρυσοστομου: ειναι σχεδον αδυνατο ενας αιρετικος να διαγει ορθο βιο, ενω πολυ συνηθισμενο ενας ορθοδοξος να ζει αιρετικα και ας ειναι ομολογιακα ενταξει.
    θιχτηκατε, βλεπω, που σας ειπα οτι φονταμενταλιζετε, οποτε μαλλον υπαρχει καποιο προβλημα. τι λετε; διοτι λετε και παρακατω: "Μερικά πράγματα από αυτά που διαβάζουμε είναι ξεκάθαρα και δεν επιδέχονται περαιτέρω ερμηνείες! Αν υπάρξουν και ερμηνείες όλα είναι καλοδεχούμενα! Αλλά όχι και να ψάχνουμε με το ζόρι ερμηνείες όταν το πράγμα ‘βοά’.
    Και μόνο το γεγονός ότι τα φύλλα είναι για τα έθνη αμέσως και σαφώς τα διαχωρίζει από τους άλλους σεσωσμένους! Πώς να το κάνουμε:!! Οι άλλοι δεν χρειάζονται τα φύλλα άρα αυτομάτως έχουμε δυο καταστάσεις κατά τι διαφορετικές.
    Τέλος και σ’αυτό!" τι να πρωτοπιασω εδω; φονταμνεταλισμο (Και μόνο το γεγονός ότι τα φύλλα είναι για τα έθνη αμέσως και σαφώς τα διαχωρίζει από τους άλλους σεσωσμένους!)ή ζηλωτισμο και δογματισμο (Μερικά πράγματα από αυτά που διαβάζουμε είναι ξεκάθαρα και δεν επιδέχονται περαιτέρω ερμηνείες! Αν υπάρξουν και ερμηνείες όλα είναι καλοδεχούμενα! Αλλά όχι και να ψάχνουμε με το ζόρι ερμηνείες όταν το πράγμα ‘βοά’ - Τέλος και σ’αυτό!);
    κλεινεις: "Το να εμπιστευόμαστε τους αγίους μας και όχι την κρίση μας είναι ένα πολύ καλό σημάδι! Ας το προσέξουμε όλοι μας!" αφου μονος σου παρεδεχθης οτι ακολουθεις το λογισμο σου, τωρα πού κολλανε οι αγιοι;
    τωρα, η τελευταια ακαταληπτη φραση σου θα μεινει ασχολιαστη εκ μερους μου. αν θες καντηνα λιανα, γιατι δε σε πιανω.
    Κ.Ν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή