Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2012

Στο ίδιο έργο θεατές...ή αλλιώς, σαν να μην πέρασε μια μέρα...

Για μια ακόμη φορά η Ελλάδα θα πρέπει να πανηγυρίζει, αν και ο Πρωθυπουργός είπε ότι δεν είναι ώρα για θριαμβολογίες, αλλά για περισσότερη δουλειά, ωστόσο όμως, λέγοντας αυτό θέλει να μας πει και να μας πείσει ότι όλα πήγαν καλά, αφού εξασφαλίσαμε τη δόση και μας δίνεται περισσότερος χρόνος για να προχωρήσουμε στις διαρθρωτικές αλλαγές.
Αυτά, βεβαίως, ακριβώς τα λόγια τα ακούσαμε και από το Γιώργο Παπανδρέου και μετά από το Λουκά Παπαδήμο. Πρόκειται ακριβώς για την ίδια παιγμένη κασέτα. Δεν ξέρω πάντως γιατί, αλλά οι Έλληνες ξεχνάμε γρήγορα,πολύ γρήγορα.Τα ίδια πράγματα ακούγαμε μόλις πριν ένα χρόνο.

Δυστυχώς ούτε ανάπτυξη είδαμε, αλλά ούτε και θέσεις εργασίας. Αντίθετα είδαμε  δυο μνημόνια μέχρι τώρα με πλειάδα σκληρών απάνθρωπων μέτρων και τώρα βλέπουμε και το τρίτο μνημόνιο που ουσιαστικά θα εφαρμοστεί από την 1/1/2013.
Και μόνο ο κ.Σαμαράς και ο κ.Στουρνάρας βλέπουν φως από τις αρχές του 2013!
Τώρα πως θα γίνει με όλη αυτή τη νέα οικονομική αφαίμαξη να δούμε φως είναι ένα ερώτημα.
Και ή δεν γνωρίζουν τι λένε,είναι δηλαδή εκτός πραγματικότητας ή μας λένε ψέματα!
Πάντως όπως και να 'χει το μόνο σίγουρο είναι ότι σώθηκαν οι...τράπεζες που καλό βεβαίως είναι και αυτό για την οικονομία μια χώρας, αλλά υπό άλλες προϋποθέσεις.
Η συνταγή πάντως δε βγαίνει όπως φαίνεται και αυτό πανθομολογείται από σοβαρούς οικονομικούς αναλυτές στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό.
Πέρα από την ανάπτυξη που έχει καταντήσει κακόγουστο ανέκδοτο, αυτό που σίγουρα θα δούμε είναι τα νέα σκληρά και άμεσα μέτρα. Το χειρότερο είναι ότι έχει καθηλωθεί ο απλός άνθρωπος, που έχει τη δύναμη να αλλάξει πράγματα, στον προσωπικό του φόβο. Με όλα αυτά τι άλλο να πει κανείς παρά να κάνουμε το σταυρό μας αδέλφια και, όπως είχε πει  και στο πρώτο μνημόνιο ο Όλι Ρέν: "Καλό κουράγιο Έλληνες...".
Γ.Χ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου